Καμιά φορά η μέρα μας ξεκινάει όχι και τόσο πολλά υποσχόμενη.

Μέσα στη καθημερινότητα, την συνήθως προδιαγεγραμμένη.

Και όμως μια αναπάντεχη συνάντηση, τόσο αμφίβολη, λίγες λέξεις, πολλά χαμόγελα και μερικές γλυκές ματιές αρκούν για να σε κάνουν να νοιώσεις όμορφα.

Να δώσουν νόημα στη μέρα σου.

Για αυτό ας μην προδικάζουμε τις μέρες μας, άλλωστε όπως έχουμε ξαναπεί η ζωή είναι δύσκολη, κοπιαστική, άδικη ως επί το πλείστον, με μικρά διαλλείματα από ευτυχισμένες, χαρούμενες, ενδιαφέρουσες στιγμές.

Μπορεί να είναι μια τυχαία συνάντηση,  ένα καλό βιβλίο, ένα μάθημα χορού, μια ευχάριστη σκέψη, μια φωνή στο τηλέφωνο, η θέα ενός λουλουδιού, ένα βλέμμα, ένα άγγιγμα…

Όσο πιο πολλές τέτοιες στιγμές χωρέσουμε στη μνήμη μας, τόσο πιο πολύ θα νοιώθουμε γεμάτοι. Να έχουμε τις αισθήσεις μας όλες σε εγρήγορση για να  πιάνουν αυτές τις στιγμές, να τις εγκλωβίζουν και να αυξάνουν το απόθεμα της ευτυχίας μας.

Περιμένοντας την απόλυτη ευτυχία, ακόμα και αν θεωρούμε ότι ξέρουμε πια είναι, δεν βγάζει πουθενά, απλά χάνουμε τη ζωή μας.