Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016


Είναι περίεργο πως μπορεί το μυαλό να δημιουργεί το περιβάλλον που θέλει.
Πως ενώ βρίσκεσαι εδώ να ζεις το εκεί.
Πως σου δίνει κουράγιο κάτι που βρίσκεται πολύ μακριά.
Πως μπορεί μια σκέψη να γίνει εικόνα που νοιώθεις.
Πως κινείσαι μέσα σε αυτό το περιβάλλον με άνεση και συναίσθηση της πραγματικότητας.
Πως μπορεί να τοποθετείς εκεί όλο σου τον εαυτό.
Πως μπορεί να βρίσκεις το είναι σου στο καθαρά πνευματικό επίπεδο.
Πως ικανοποιεί τα συναισθήματα, αλλά παραδόξως και τη λογική σου.
Πως δημιουργείς τις λύσεις μέσα στο εκεί.
…………………



Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016


Ήλιος, θάλασσα, βόλτα…
Πόσο όμορφες λέξεις και ο συνδυασμός τους τόσο επιθυμητός.

Μόνος, αφημένος στις αναμνήσεις σου ή και με τελείως άδειο το μυαλό, να βλέπεις τη θάλασσα, να ακούς τον παφλασμό των κυμάτων και να αφήνεις τον ήλιο να λειώνει όλα τα άσχημα συναισθήματα και προβλήματα.

Παρέα με το σκύλο σου να παίζεις μαζί του και να χαίρεσαι με τη δική του ευχαρίστηση.

Παρέα με φίλους, γέλια και ιστορίες, πειράγματα και κοινωνική κριτική.

Κρατώντας ένα λατρευτό χέρι, περπατάς και χαζεύεις τον άνθρωπο που αγαπάς, τον κοιτάς στα μάτια και σου φαίνονται πιο φωτεινά και λαμπερά και από τον ήλιο. Νοιώθεις την απόλυτη ευτυχία να σε περιβάλλει για λίγα δευτερόλεπτα και εύχεσαι να είσαι τυχερός να ζήσεις παρόμοιες στιγμές στο μέλλον.

Όπως και να ‘χει η βόλτα στη θάλασσα με ήλιο είναι κάτι το μοναδικό!



Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2016


Το μυαλό του ανθρώπου είναι πάντα αξιοθαύμαστο και πραγματικά παντοδύναμο.
Για μερικούς ανθρώπους εντελώς καταλυτικό.
Θα αναφέρω ένα παράδειγμα που όλοι μας έχουμε ζήσει λίγο πολύ στο περιβάλλον μας.
 Μπορεί να είναι μια χαρά κάποιος και να του πει ένας γείτονας ας πούμε, ότι τον βλέπει λίγο χλωμό και αμέσως αρρωσταίνει.
Και η απορία είναι γιατί αυτή τη φοβερή επιβολή του μυαλού πάνω στο κορμί δεν την εκμεταλλεύονται προς όφελος τους.
Γιατί δεν σκέπτονται δημιουργικά και ευχάριστα πράγματα και να γίνονται πραγματικότητα.
Γιατί δεν προσπαθούν να καλυτερεύσουν τη ζωή τους αλλά προτιμούν να την κάνουν πιο δύσκολη.
Απορίες που δεν μπορούν να απαντηθούν από τον μέσο αισιόδοξο ή απλά πραγματιστή άνθρωπο.



Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016


Όσο απλοϊκή είναι η συζήτηση στη Βουλή και με το χαμηλότερο επίπεδο που θα μπορούσε κάποιος να φανταστεί, τόσο απλοϊκά και εγωιστικά είναι και τα αιτήματα των αγροτών.
Όσοι έχουν κάποια εμπειρία από χωριά και αγρότες, γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει αυτό για όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν.
Δεν είναι άμοιροι ευθυνών, ούτε σκέπτονται όταν λένε αυτά που λένε.
Η αλήθεια είναι ότι μόνο η πρωτογενής παραγωγή μπορεί να σώσει αυτή τη χώρα, αν θέλει βέβαια να σωθεί, αλλά όχι έτσι ανεξέλεγκτα.
Δυστυχώς το συμπέρασμα είναι ότι μετά από σχεδόν 6 χρόνια κρίσης, η νοοτροπία του πολίτη αυτής της χώρας δεν έχει αλλάξει στο παραμικρό.
Και δεν έχει αλλάξει γιατί δεν έχει αλλάξει τίποτα από τον πίνακα αξιών, δεν έχουν αλλάξει οι πολιτικοί, δεν έχουν αλλάξει οι πολιτικές τους.
Είναι ηθική μας υποχρέωση αν θέλουμε να λεγόμαστε πολίτες και όχι απλοί υπήκοοι αυτής της χώρας να σκεφτούμε σοβαρά, να αναλύσουμε τη πολιτική κατάσταση και να θυμηθούμε λίγο την πολιτική ιστορία μας, ώστε να παίξουμε ενεργό ρόλο σε αυτές τις δύσκολες στιγμές.
  


Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016


Καλή μας μέρα!
Καλή μας εβδομάδα!
Είναι πολύ δύσκολο να ζητάς κάτι πολύ, να το καταφέρνεις και να ανακαλύπτεις ότι τελικά δεν ήταν τόσο καλό ή τόσο εύκολο όσο περίμενες.
Κάτι τέτοιο όταν συμβεί στην προσωπική μας ζωή μας ταράζει, μας αποδιοργανώνει και μας κάνει να σκεφτούμε πόσο απρόσμενες μπορεί να είναι οι εξελίξεις.
Όταν συμβαίνει όμως σε έναν αρχηγό κράτους με 10 εκατομμύρια ανθρώπους και κανένα εκατομμύριο μετανάστες είναι τραγικό.
Και είναι λογικό να πελαγώσει, να κάνει λάθη και να παραπαίει για λίγο στην πολιτική του.
Όμως οφείλει να βρει το βηματισμό του γιατί οι λύκοι καραδοκούν μέσα στο σκοτάδι με τα κόκκινα και λαμπερά μάτια τους, και στην παραμικρή χαλάρωση θα επιτεθούν όχι μόνο σε αυτόν αλλά και στα 10 εκατομμύρια ανθρώπους που εκπροσωπεί.
Ας ελπίσουμε για το καλύτερο, και ας βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον σε αυτέ τις δύσκολες στιγμές!



Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016


Επιστροφή στα καθημερινά μας!
Λίγες μέρες παρέα με ένα από τα πιο αγαπημένα πρόσωπα της ζωής σου είναι τέλεια.
Αλλά και η επιστροφή στα δικά σου καθημερινά δεν είναι άσχημη!
Παρέα με τα υπόλοιπα αγαπημένα πρόσωπα, τους φίλους, τις συνήθειες,  που πλέον είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής σου.
Και δυστυχώς και στη φριχτή καθημερινότητα της χώρας σου, που πέντε χρόνια τώρα δεν αλλάζει ούτε στο παραμικρό.
Κριτική για τα πάντα, παχιά μεγάλα λόγια που μας τα ‘πες με το πρώτο μας το γάλα, που λέει και το γνωστό άσμα και καμία λύση, καμία σωστή πρόταση.
Άραγε ενδιαφέρει κανένα η λύση;
Απορώ!



Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016

Μια τόσο οικεία πια χώρα και ένα τόσο διαφορετικό και καταπλητικό τοπίο!
Πολλές ώρες συζήτησης με τη μικρή και αγαπημένη κόρη.
Μια όμορφη μέρα μοιρασμένη σε οπτικά ερεθίσματα και συναισθήματα.
Αναρρωτιέσαι πόσα λάθη έκανες σαν γονιός, γιατί σίγουρα έκανες.
Και αν μπόρεσες να περάσεις στα παιδιά όσα ήθελες.
Το μόνο που είναι σίγουρο, είναι ότι όλα αυτά πέρασαν από τα δικά τους φίλτρα και οι εντυπώσεις που έμειναν είναι αποκλειστικά δικές τους.
Όλοκληρωμένοι ενήλικες πιά, ζωντανή συνέχεια της ζωής σου αντανακλούν όλα τα όνειρά αλλά και τις αδυναμίες σου.
Μακάρι η ζωή τους να είναι γεμάτη από τις δικές τους και μόνο αποφάσεις.
Γιατί εμείς οι μεγάλοι ξέρουμε τη δυσκολία του απολογισμού.


Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2016


Υπάρχουν στιγμές που βαριέσαι να βγεις από το σπίτι.
Που ακριβώς για αυτό το λόγο φροντίζεις να έχεις από πριν κάποιο λόγο για αυτό.
Αλλά και πάλι το σκέφτεσαι πολύ.
Αργά ντύνεσαι και με μισή καρδιά βγαίνεις.
Εγκαταλείπεις τον καναπέ, την τηλεόραση που βλέπεις αλλά τελικά δεν παρακολουθείς και το άδειο και χαζό βλέμμα του κουρασμένου ανθρώπου από τη ζωή.
Και κάθε φορά η έξοδος σου δίνει κάτι σημαντικό, κάτι όμορφο, κάτι ενδιαφέρον…
Και σκέφτεσαι πόσο άτοπο θα ήταν να μην το είχες κάνει.
Η κάθε επαφή , η κάθε γνώση, η κάθε βόλτα προσθέτει στη ζωή μας κάτι  που αξίζει, μην αφήνεις λοιπόν τη βαρεμάρα να νικάει.
Κάνε κάτι, ότι σου αρέσει και ότι νοιώθεις ότι μπορείς, αλλά κάντο.



Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016


Ομίχλη!
Μοιάζει να θέλει να καταπιεί τα πάντα.
Κυκλώνει τα βουνά, τα δένδρα, τα σπίτια…
Κοιτάω από το παράθυρο και βλέπω το σύννεφο να χαμηλώνει, θέλω να απλώσω τα χέρια μου και να το πιάσω. Θέλω να ανοίξω τη πόρτα και να χωθώ μέσα του, να εξαφανιστώ μαζί του.
Και όταν θα διαλυθεί να βρεθώ αλλού, με αγαπημένα πρόσωπα σε αγαπημένα μέρη!
Για λίγο ζω την επιθυμία...
Ξαφνικά μια ηλιαχτίδα ξεπροβάλλει από ένα μικρό άνοιγμα και φωτίζει το πραγματικό τοπίο. 



Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2016


Μια όμορφη χειμωνιάτικη μέρα!
Μια χαρούμενη συζήτηση με ένα αγαπημένο πρόσωπο!
Μια μικρή εκδρομή γεμάτη ενδιαφέρον, που σχεδιάζεται!
Μια γλυκιά προσμονή για ένα μικρό ταξίδι!
Μικρές χαρούμενες στιγμές από αυτές που πρέπει να κρατάς για να μπορείς  να αντέξεις  τις άλλες, τις δύσκολες, τις σκληρές.
Αυτές που λείπει κάτι και προσπαθείς να το βρεις στις λέξεις, τους ήχους, τις εικόνες, τις ματιές, τις αναμνήσεις , τα συναισθήματα…

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2016


Υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει να εκνευρίζονται και να εκνευρίζουν και όλους γύρω τους.
Ειλικρινά δεν γνωρίζω από πού προέρχεται όλος αυτός ο θυμός.
Είναι πέρα από τη δική μου ιδιοσυγκρασία, αυτή η τακτική.
Για μένα μια κίνηση έχει σημασία, μόνο εάν έχει κάποιο αποτέλεσμα.
Αν όχι οι φωνές, ο εκνευρισμός και η αιτιολογημένη ή μη ένταση μόνο σε αυτόν που την προκαλεί κάνει κακό.
Γιατί θα πρέπει να χαλάσουν τη διάθεσή  και τη μέρα τους για κάτι ασήμαντο;
Απορίες που δυστυχώς με το δικό μου φτωχό και τετράγωνο μυαλό δεν μπορούν να απαντηθούν.
Αυτές τις καταστάσεις τις παρακολουθώ από «επιστημονικό» ενδιαφέρον, αλλά όσο συχνά και αν τις βλέπω δεν μπορώ να τις καταλάβω.
Μπορεί να είμαι αδαής ή αφελής , ποιος ξέρει;


Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2016


Η αλήθεια είναι ότι μερικές φορές υπάρχουν στη ζωή μας αναπάντεχα τυχαία γεγονότα, που μας αλλάζουν τα σχέδια και το πρόγραμμα μας.
Μπορεί να είναι από ένα απλό γύρισμα του ποδιού μέχρι κάτι πολύ σοβαρό.
Παρ΄ όλα αυτά όμως δεν πρέπει να νοιώθουμε ότι είναι τροχοπέδη.
Να μην μας σταματά τίποτα και να προσπαθούμε να συνεχίσουμε ότι ξεκινήσαμε, αν το θέλουμε βέβαια.
Ο αέρας, το νερό, η ζωή γενικά δεν σταματούν ποτέ.
Αν βρουν εμπόδιο απλά παρακάμπτουν και συνεχίζουν.
Και μην ξεχνάμε ότι αυτά τα εμπόδια κάνουν ενδιαφέρουσα τη διαδρομή.
Τι θα ήταν ο άνεμος χωρίς το θρόισμα των δένδρων!
Τι θα ήταν το ρυάκι χωρίς τις πέτρες!
Τι θα ήταν ο έρωτας χωρίς δυσκολίες!

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2016


Καλή Χρονιά σε όλους!

Εύχομαι ότι έχει επιθυμήσει ο καθένας και δεν το έχει ακόμα ζήσει να του το φέρει αυτή η χρονιά και να ανατείλει στη ζωή του όπως ο σημερινός πρωινός ήλιος.
Πάντα κάτι όμορφο και λαμπερό βγαίνει όταν απομακρύνεται η συννεφιά της ζωής μας.
Και πρέπει να το θυμόμαστε αυτό και να μην ενδίδουμε στη μελαγχολία και την άσχημη διάθεση.
Δυστυχώς βέβαια χρειάζεται υπομονή, κάτι που δεν διαθέτουμε μερικοί αλλά θα μάθουμε, που θα πάει?

Να γεμίζουμε τη ζωή μας με αγάπη και όλα θα πάνε καλά!