Σάββατο 27 Αυγούστου 2016


Κάθονται στον καναπέ τους, τελειώνουν τον καφέ τους .
Τον κοιτά από το πλάι, χαμογελάει, πλησιάζει και τον φιλάει τρυφερά.
Του ζητάει να ντυθεί, την κοιτάει περίεργα και τη ρωτάει για πού.
Του δίνει ένα ακόμα φιλί και τον τραβάει από το χέρι.
Βάζουν κάτι πρόχειρο και βγαίνουν από το σπίτι, μπαίνουν στο αυτοκίνητο, την κοιτάει με απορία, του λέει στο Σούνιο.
Ξέρει ότι δεν του αρέσει να οδηγεί αλλά θα της κάνει το χατίρι.
Φτάνουν, τα μαλλιά της είναι μπερδεμένα από τον αέρα, που μπαίνει από το παράθυρο.
Δεν την νοιάζει, ανεβαίνουν το βράχο και βρίσκονται στο ναό του Ποσειδώνα.
Τον πιάνει σφιχτά από το χέρι και νοιώθει και το δικό του σφίξιμο.
Χαμογελάνε, η θέα είναι μαγευτική, το Αιγαίο, η θάλασσα, ο αέρας …
Γυρίζουν προς τη δύση κάθονται σε ένα βράχο και απολαμβάνουν τον ήλιο να χάνεται όπως ακριβώς χάνονται και εκείνοι, ο ένας στα μάτια του άλλου.
Τον παρατηρούν μέχρι να εξαφανιστεί τελείως, σιωπηλοί και ευτυχισμένοι.
Φεύγουν, γυρνούν στον καναπέ τους και σκέφτονται ότι πέρασαν ένα ακόμη μοναδικό απόγευμα.


Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016


Το καλοκαιράκι τελειώνει σιγά-σιγά και όλοι αρχίζουμε να σκεφτόμαστε το χειμώνα που έρχεται.

Στις μικρές ηλικίες τις μέρες αυτές σχεδιάζουμε το χειμώνα, υποσχόμαστε στον εαυτό μας ότι αυτός ο χειμώνας θάναι καλύτερος, θάναι γεμάτος εκπλήξεις, θάναι διαφορετικός.

Στις παραγωγικές ηλικίες η καθημερινότητα και τα οικογενειακά θέματα, κυρίως των παιδιών, επισκιάζουν κάθε σχέδιο και απορροφούν όλο το χρόνο μας.

Στις μεγαλύτερες ηλικίες, ένα από τα καλά στοιχεία αυτής της εποχής, είναι ότι δεν κάνεις σχέδια απλά απολαμβάνεις τη κάθε μέρα χωριστά.

Γιατί κακά τα ψέματα, οι μέρες δεν είναι ανεξάντλητες και η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει όσο μακριά και αν είναι το μηδέν ….

Πέμπτη 18 Αυγούστου 2016


Πανσέληνος!
Ότι πιο ρομαντικό για τους ερωτευμένους!
Ότι πιο όμορφο στον καλοκαιρινό ουρανό!
Ότι πιο συντροφικό για τους ανθρώπους που είναι μόνοι!
Όταν η απουσία είναι αισθητή, μόνο το φως του φεγγαριού σε παρηγορεί.
Νοιώθεις ότι με το φώς του σε τυλίγουν τα χέρια που αγαπάς …
Νοιώθεις ότι το φως του, σου γεμίζει την καρδιά …
Νοιώθεις ότι αρκεί μια ματιά στον ουρανό και έχεις στείλει την αγάπη σου όσο μακριά και αν χρειαστεί …
Για όσους το έχουν νοιώσει, είναι πραγματικά μαγικό!


Τετάρτη 10 Αυγούστου 2016


Συμπτώσεις!
Ένας καθαρά ορθολογικός άνθρωπος με τετράγωνο μυαλό, δεν πιστεύει στη μαγεία, στη μεταφυσική, στο πνευματισμό, παρά μόνο στις ικανότητες του και τα γεγονότα.
Τι γίνεται όμως, όταν τα ίδια τα γεγονότα του φυτεύουν την αμφιβολία;
Τι γίνεται όταν οι συμπτώσεις είναι μεγάλες;
Κλείνει τα μάτια και απλά σκέφτεται πόσο μπορεί το μυαλό να οδηγήσει τα γεγονότα;
Πόσο μαγικά μπορεί το μυαλό να πραγματοποιήσει τις συμπτώσεις;
Και πότε το μυαλό μας είναι διατεθειμένο να προβεί σε αυτή τη διαδικασία;
Τι είναι αυτό που το παρακινεί;
Το συναίσθημα ή η λογική;



Δευτέρα 8 Αυγούστου 2016


Διαβάζοντας ένα ωραίο βιβλίο πάντα βγαίνεις κερδισμένος.
Συνειδητοποιείς ότι η ζωή μπορεί να είναι πολύ δύσκολη και πολύ «ανυπόφορη».
Και όχι μόνο με την μεταφορική έννοια της ψυχής και των καταστάσεων αλλά, πραγματικά ανυπόφορη με την έννοια του σωματικού πόνου.
Και όχι λόγω πολλών δυστυχιών που έτυχαν σε κάποιον, που μπορείς λογικά να το αντικρούσεις λέγοντας ότι δεν είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να τραβά επάνω του σαν μαγνήτης τις κακοτυχίες. Αλλά από την απλή καθημερινότητα των ανθρώπων αυτών.
Μια καθημερινότητα που σε μας σε αυτό τον θεσπέσιο τόπο φαντάζει απλά κόλαση.
Και αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι απλά τυχερός σε αυτή τη ζωή, γιατί τίποτα από αυτά τα ανυπόφορα δεν σου έτυχε.
Γιατί είσαι καλά, και εσύ και όλοι στο περιβάλλον σου, γιατί έχεις ανθρώπους που σε αγαπούν και σε σκέφτονται και ζεις την απόλυτη ευτυχία όταν είναι εφικτό, αλλά είναι εφικτό!



Παρασκευή 5 Αυγούστου 2016


Καλοκαιρινό, ζεστό, αυγουστιάτικο και μοναχικό απόγευμα!

Ακούγονται από παντού τα τζιτζίκια λες και είναι Κυριακή απόγευμα ή κάποια αργία.

Όλη η πόλη είναι σαν να έχει μπει σε ρελαντί.

Απόλυτη ησυχία.

Απόλυτη απουσία.

Τόσο που αναρωτιέσαι τι κάνεις εδώ.

Και θες απλά να φύγεις …..


Τετάρτη 3 Αυγούστου 2016


Ένα από τα περίεργα συναισθήματα αυτής της ζωής είναι η ανησυχία για ανθρώπους που αγαπάμε και είμαστε μακριά τους.
Φοβόμαστε, αγωνιούμε και σκεφτόμαστε πάντα το κακό όταν δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους.
Αλλά και όταν μπορούμε, θέλουμε να είμαστε εκεί, να βοηθήσουμε, να πούμε δυο λόγια και απλά δεν είναι εφικτό.
Καλό είναι λοιπόν να μην βρισκόμαστε στην παραπάνω θέση ποτέ.
Ας το λύσουμε με όποιο τρόπο μπορούμε, γιατί είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο!



Τρίτη 2 Αυγούστου 2016


Καλοκαίρι!
Μια εποχή όμορφη, ταξιδιάρα, παρείστικη αλλά και δύσκολη.
Μια εποχή που περνάμε είτε πολύ καλά είτε πολύ βαρετά.
Λίγο η ζέστη, λίγο η ραστώνη, λίγο το σκόρπισμα γνωστών και φίλων.
Μια εποχή αναβλητική για τα πάντα, εκτός των ταξιδιών.
Και αν είσαι από τους τυχερούς να λείπεις συνέχεια σε ένα ταξίδι, μπορείς να καταφέρεις να την περάσεις χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία, αν είσαι όμως από αυτούς που δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα, τότε συνήθως  βουλιάζεις στην απραξία και την αποπνικτική ατμόσφαιρα του ζεστού καλοκαιριού.
Τα τζιτζίκια και ο μονότονος ήχος τους είναι η πιο καλή παρομοίωση της συνθήκης «καλοκαίρι». Αν έχεις κάτι ενδιαφέρον να ασχοληθείς ούτε που τα ακούς, αν όχι μπορεί και να σε τρελάνουν στην κυριολεξία.
Ας αφήσουμε λοιπόν τους εαυτούς μας να ζήσουν ένα ακόμα καλοκαίρι!