Υπάρχουν στιγμές, που οι λέξεις ξεπηδούν στο μυαλό συνεχόμενα, χωρίς έλεος, χωρίς τέλος.

Στιγμές, που ξεκινάς να γράφεις κάτι και δεν θες να το τελειώσεις.

Στιγμές, που βυθίζεσαι στο κείμενο, γίνεσαι  ένα με αυτό και προσπαθείς απλά να το καταγράψεις με συνέχεια και περιεκτικότητα.

Στιγμές που αν σε άφηναν θα μπορούσες να γράψεις ένα ολόκληρο βιβλίο χωρίς ανάσα.

Και υπάρχουν στιγμές, που ψάχνεις το λεξιλόγιο και νομίζεις ότι όλες οι λέξεις έχουν κρυφτεί, και τόσο καλά που όσο και αν προσπαθείς δεν βρίσκεις τίποτα περισσότερο από τις κοινοτυπίες της καθημερινότητας.

Στιγμές,  που θες να πεις τόσα πολλά άλλα νοιώθεις ότι δεν βγαίνει η φωνή, αντικρίζεις το πληκτρολόγιο και απλά χαζεύεις τα γράμματα …

Όλες αυτές οι στιγμές όμως είναι δικές σου και τις αγαπάς το ίδιο.

Και όσοι ανυπομονούν να διαβάσουν τις δικές σου  λέξεις θα κατανοήσουν όλες τις στιγμές σου.

Η ανία του Σαββατοκύριακου είναι απερίγραπτη!

Και το περίεργο σε αυτή τη κατάσταση είναι ότι κάθε φορά σκέπτεσαι «δεν θα την ξαναπατήσω, θα κανονίζω πάντα κάτι για να μην βαρεθώ» και πάντα το αφήνεις έτσι.

Όλοι το έχουμε πει αυτό, και όλοι πέφτουμε στο ίδιο λούκι.

Βέβαια υπάρχει και η κατηγορία που είναι ευχαριστημένοι με αυτό.

Απλά δεν είναι ξεκάθαρο, πόσο αληθινά είναι ευχαριστημένοι ή πόσο έχουν πείσει τον εαυτό τους για αυτό.

Και θα πίστευε κανείς ότι όταν έρχεται η ώρα, που όλες οι μέρες είναι ίδιες, θα άλλαζε αυτό.

Αλλά απρόβλεπτα δεν αλλάζει!

Ένα από τα παράξενα αυτής της ζωής!

Ανθρώπινες αντιδράσεις!

-           - Τι κάνεις;

-           - Μια χαρά!

Μια απάντηση που δημιούργησε απορία στο βλέμμα και αντίδραση έκπληξης!

Η αναμενόμενη ήταν πολύ διαφορετική, πιθανόν γεμάτη γκρίνια ή μοιρολατρία ή … δεν ξέρω τι, γιατί είμαι φύσει και θέσει αισιόδοξος άνθρωπος.

Αυτό είναι το πιο δυσάρεστο για τα τελευταία χρόνια της κρίσης σε αυτή τη χώρα.

Ναι, έχουμε οικονομικά προβλήματα!

Ναι, έχουμε να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις!

Ναι, έχουμε τη σκέψη στα παιδιά μας, που προσπαθούν περισσότερο από μας ίσως!

Ναι, σκεφτόμαστε ένα δύσκολο μέλλον!

Αλλά …

Ναι, έχουμε την υγεία μας!

Ναι, έχουμε τους ανθρώπους που μας αγαπούν!

Ναι, έχουμε τα βασικά προς το ζην, άλλοι και λίγο περισσότερα!

Ναι, έχουμε τον ήλιο, τη θάλασσα, τα δέντρα, τη φύση ολόκληρη!

Και γι αυτό αξίζει να λέμε: Μια χαρά!

Ας μην είμαστε μοιρολάτρες και γκρινιάρηδες, η ζωή πάντα θα έχει τα πάνω και τα κάτω της!

Και εμείς θα τη ζούμε όσο μπορούμε περισσότερο!

Καλημέρα!

Μια όμορφη μέρα!

Μετά από ένα όμορφο ταξίδι με καλούς φίλους!

Με μεγάλη νοσταλγία για αυτούς που δεν ακολούθησαν!

Με μεγάλη δόση αγάπης, για αυτούς που έκαναν αισθητή την απουσία τους!

Μια επιστροφή στα καθημερινά, τα αγαπημένα, τα δικά μας …

Και μια προσμονή για την επόμενη εξερεύνηση!

Ένα ταξίδι στην εξοχή!

Ένα ταξίδι σε μια άλλη πόλη!

Ένα ταξίδι σε μια άλλη χώρα!

Ένα ταξίδι σε ένα άλλο πολιτισμό!

Ένα τα ξίδι στο χθες!

Ένα ταξίδι στο αύριο!

Ένα ταξίδι στο μυαλό!

Ένα ταξίδι στα βάθη της ψυχής!

Ένα ταξίδι είναι ένα ταξίδι!

Σχεδιασμός, αναχώρηση, προορισμός, εξερεύνηση και επιστροφή!

Όποιο ταξίδι και αν κάνεις γίνεσαι λίγο καλύτερος κάθε φορά!

"Βγήκε ανυπόμονα από το αυτοκίνητο και προχώρησε προς τη γνωστή γωνία.

Το βλέμμα της πλανήθηκε, ψάχνοντας τη γνώριμη φιγούρα.

Διασταυρώθηκαν τα βλέμματα τους και σχηματίστηκε το τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπό της.

Ήξερε ότι μέχρι να τον ξαναχάσει από τα μάτια της, το χαμόγελο θα έμενε εκεί αναλλοίωτο.

Ναι, ήταν ο ομορφότερος άντρας της ζωής της!

(Σκέφτηκε του κόσμου αλλά δεν ήθελε να υπερβάλλει).

Τα μάτια του έφταναν μέχρι τα βάθη της ψυχής της.

Το άγγιγμά του της έδινε τη γεύση της ζωής.

Το κορμί του της φώναζε ότι την αγαπά.

Και το κυριότερο την έκανε να ξεχνά όλα τα άσχημα της ζωής της και νοιώθει ελεύθερη, τόσο πολύτιμο για εκείνη.

Ναι! Το μόνο σίγουρο ήταν ότι τον λάτρευε για αυτό που ήταν, για αυτό που της πρόσφερε.

Μια πολύ ερωτευμένη ώριμη γυναίκα!"

Ρομαντικό;

Πόσο θα θέλαμε όλοι να το νοιώσουμε στην πραγματική ζωή μας!

Η γιορτή της μητέρας!

Άλλη μια γιορτή που καθιερώθηκε στα πλαίσια του κοινωνικού κατεστημένου.

Άλλη μια γιορτή, που χωρίζονται όλοι σε δύο απόψεις.

Η μητέρα γιορτάζει κάθε μέρα και όλα τα παιδιά της το δείχνουν  συνέχεια, τι νόημα έχει αυτή η γιορτή; Μόνο για να θησαυρίζουν τα ανθοπωλεία και τα είδη δώρων.

Η μητέρα θέλει μία ένδειξη ότι την θυμάσαι και τη προσέχεις. Δεν θα αλλάξουν τα συναισθήματα της είτε το θυμηθείς και της φέρεις ένα λουλούδι είτε όχι. Αλλά θα χαμογελάσει αν το θυμηθούν τα παιδιά της, θα ευφρανθεί η καρδιά της.

Ας της δώσουμε λοιπόν ένα λουλούδι, ας κόψουμε ένα τριαντάφυλλο από το κήπο, ας της χαρίσουμε μια γλυκιά αγκαλιά και ένα φιλί  και αν είναι μακριά, ας κάνουμε ένα τηλεφώνημα να της πούμε ότι την αγαπάμε και την σκεφτόμαστε.

Όσοι εκεί έξω την έχουν χάσει θα καταλάβουν την αξία των παραπάνω, αλλά και όσες δεν έχουν δει ότι ένα λουλούδι από τα παιδιά τους.

Δυσκολίες στην καθημερινότητά μας υπάρχουν πολλές, πάντα υπήρχαν.

Δεδομένων τω ν συνθηκών της  οικογένειας που γεννηθήκαμε, η αφετηρία του καθένα είναι διαφορετική.

Δεν πρέπει λοιπόν να είμαστε αυστηροί με τον εαυτό μας, ούτε πρέπει να νοιώθουμε απογοητευμένοι από τη ζωή μας.

Αν το σκεφτούμε αντικειμενικά, θα δούμε ότι δεν ήταν εφικτό να αλλάξουμε πολλά πράγματα.

Πρέπει να κρατήσουμε τις όμορφες στιγμές και τα πρόσωπα που μας αγαπάνε στη καρδιά μας και να προχωρήσουμε …

Και το πιο σημαντικό είναι ότι η ζωή δεν σταματά και είναι πάντα εδώ!

Ας την εκμεταλλευτούμε  …

Χρόνος!

Τελικά περνάει τόσο γρήγορα, που πραγματικά είναι μια ανάσα!

Και δεν πρέπει να κάνουμε απολογισμό μια φορά το χρόνο, αλλά καθημερινά!

Να εκμεταλλευόμαστε την κάθε στιγμή, το κάθε λεπτό!

Γιατί θα καταλήξουμε να κονεύουμε στο τέλος και να μην έχουμε προλάβει να κάνουμε τίποτα!

Και δεν ξαναγυρνάει πίσω ο χρόνος!

Χιλιοειπωμένα λόγια, συμφωνώ, αλλά τόσο αληθινά!

Ας τρέξουμε λοιπόν, πριν να είναι αργά!

Τελικά τις δυσκολίες της ζωής τις περνάς μόνος σου.

Σε πολλή μικρή ηλικία κατάλαβα το νόημα του λαϊκού αποφθέγματος « Μόνος σου γεννιέσαι και μόνος σου πεθαίνεις». Και όχι γιατί η ευφυΐα μου ήταν ιδιαίτερα υψηλή αλλά οι συνθήκες ήταν ιδιαίτερα σκληρές. Άλλες από λάθος επιλογές και άλλες όχι.

Και μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει τίποτα που να το ανατρέψει.

Και καμιά φορά σκέπτεσαι ότι μπορεί να είναι γνώρισμα της δικής μας γενιάς, αλλά όχι, ακούγοντας και βλέποντας τη καινούργια γενιά διαβεβαιώνομαι ότι είναι μια σταθερή αρχή της ζωής.

Και γι’ αυτό όποιος και όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιεί τόσο πιο ισορροπημένος θα είναι στη ζωή του και τόσο πιο υγιείς σχέσεις θα έχει με τους υπόλοιπους.

Τελικά οποιαδήποτε εξάρτηση και προσμονή σου δίνει λίγες όμορφες στιγμές και πολλές δύσκολες.

Μπήκε όμως ο Μάης και ο ήλιος παίζει με τα σύννεφα, τα χελιδόνια έχουν φτιάξει τις φωλιές τους και ετοιμάζουν τα μικρά τους (έχω την ευτυχία να έχω μια τέτοια φωλιά στο σπίτι και να βλέπω το θαύμα της ζωής κάθε χρόνο) και μείς πρέπει να γεμίσουμε τη καρδιά μας με αγάπη και να ζήσουμε και αυτό το καλοκαίρι όσο περισσότερο μπορούμε!