Καμιά φορά νοιώθεις τη σκιά στα μάτια του ανθρώπου που
αγαπάς και χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου.
Αναρωτιέσαι γιατί υπάρχει αυτό το ανεπαίσθητο πέπλο στη
ματιά του, νοιώθεις να σου κρατά κάτι κρυμμένο.
Κατρακυλάς στις σκέψεις και δεν μπορείς ανέβεις ψηλά.
Δεν ξέρεις καν αν σε αφορά ο λόγος, προσπαθείς να εκλογικεύσεις
το συναίσθημα.
Και εκλιπαρείς με το βλέμμα μια ένδειξη!
.πρεπει ναναι πολυ τυχερος κι ευτυχης καποιος που προκαλει τετοια συναισθηματα σε ανθρωπο, ανεξαρτητως γενους! Απ την αλλη, ομως, θεωρωντας πως γνωριζεις την οντοτητα στην οποια αναφερεσαι και, φανταζομαι, εχοντας δειγματα στο παρελθον και αφου ολα συζητουνται στο τραπεζι, ισως δε θαπρεπε να ριξεις τοσο τη διαθεση σου. Και μη ξεχνας πως ολα συνυπολογιζονται στιςστιγμες της ζωης μας! Λογια,πραξεις,συναισθηματα, αποτελεσματα! Ολα καλα λοιπον. Ετσι δες το. Γιατι και οι σκιες ωφελουν. Εκτος και αν το να καεις απ τον καλοκαιρινο ηλιο, ας πουμε, το θεωρεις κατι επιθυμητο. Να τα πουμε καποια στιγμη και εκ του συνεγγυς
ΑπάντησηΔιαγραφή