Βροχή!

Ο ήχος της βροχής είναι πάντα περίεργος, επιθυμητός.

Πάντα με αγγίζει κατά ένα πολύ συναισθηματικό τρόπο.

Με συγκινεί, μου φέρνει δάκρυα στα μάτια και τον αποζητώ.

Θέλω να τον ακούω, είναι σαν να καθαρίζει τη ψυχή μου, σαν να μου δίνει άλλοθι για την απραξία, σαν να με προτρέπει να βγω, να βραχώ, να εξαϋλωθώ …

Αντιφατικά συναισθήματα…

Οι βροντές σαν κραυγές απόδρασης …

Οι αστραπές,  αναλαμπές μέσα στη καθημερινότητα …

Και η αγάπη, η μόνη που καλύπτει τα κενά …