Απογοήτευση!

Η απογοήτευση είναι ένα πολύ συχνό συναίσθημα στη μικρή ζωή μας.

Μικροί μας απογοητεύουν συνήθως οι γονείς μας, γεγονός όμως που τις περισσότερες φορές μετατρέπεται σε αγάπη και ευγνωμοσύνη, μεγαλώνοντας και θέτοντας τα πράγματα στη σωστή τους βάση.

Οι φίλοι, επίσης, είναι μια πηγή απογοήτευσης, άνθρωποι που θεωρούμε κοντά μας, και οι πράξεις τους, μας δείχνουν πόσο μακριά είναι στη πραγματικότητα. Και αυτό όμως το εκλογικεύουμε, αντιλαμβανόμαστε ότι και αυτοί έχουν τα δικά τους και απλά οι προσδοκίες μας από εκείνους  περιορίζονται στο εφικτό.

Καμιά φορά όμως μας απογοητεύουν και άνθρωποι, τους οποίους απλά εκτιμούμε πολύ, συνεργάτες, συνάδελφοι ή απλοί γνωστοί. Και παρ’ όλο που δεν είναι πολύ προσωπικό, καμιά φορά μας επηρεάζει πιο πολύ. Απλά γιατί δεν οφείλεται σε διάψευση προσωπικών προσδοκιών αλλά σε διάψευση των κοινωνικών δομών και του πλαισίου, που μας περιβάλλει.

Και τότε, λέμε ή απλά σκεπτόμαστε όλοι τη γνωστή φράση:
 «Τελικά δεν αλλάζει τίποτα»!

Και δεν είναι ούτε αισιόδοξο, ούτε επιθυμητό να ακούγεται αυτή η φράση.

Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον θα νοιώθουμε την ανάγκη να τη πούμε όλο και πιο σπάνια, και θα την αντικαταστήσουμε με τη φράση:
 « Κοίτα, κάτι άλλαξε»!

Υ.Γ. Για τους απλούς συγγενείς, απλά δεν πρέπει να έχεις ποτέ καμία προσδοκία.