Ένα πρωινό που τα είχε όλα…

Συννεφιά και πολύ αέρα το πρωί…

Θαμπό ήλιο και αμφιταλαντευόμενη διάθεση αργότερα…

Βαριά σύννεφα το μεσημέρι σαν μολύβι στον ουρανό να απειλούν την έκβαση της ημέρας…

Καταιγίδα με αρκετό αέρα, μπουμπουνητά και αστραπές το μεσημέρι σαν να ήθελε να  πλημμυρίσει τα πάντα και να καθαρίσει τις γειτονιές…

Και μετά, το απόγευμα,  καταγάλανος ουρανός και λαμπερός ήλιος που φωτίζει όλες τις ομορφιές της φύσης…

Κάπως έτσι κυλά και η ζωή μας, και απομένει στον απολογισμό να δούμε ποια περίοδος της ζωής μας κυριάρχησε χρονικά ή απλά,  ποια ήταν αυτή που μας έδωσε δύναμη να ξεπεράσουμε τις υπόλοιπες...

Γιατί καμιά φορά δεν έχει σημασία η διάρκεια αλλά η ένταση…

Τολμηρά μιλώντας η ανιδιοτελής προσφορά συναισθημάτων, είτε τη προσφέρεις, είτε τη λαμβάνεις…