Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2015


Ξημερώνει, ο ουρανός αχνοχαράζει…
Κοιτάς και βλέπεις ασπρισμένες στέγες, χιονισμένα κλαδιά, κουκουλωμένα αυτοκίνητα…
Διάσπαρτες νιφάδες πάνω στο γρασίδι και στο χώμα…
Τα προστατευμένα φυτά ζηλεύουν και κοιτούν το χιόνι  σαν χειμωνιάτικο στολίδι.
Τα γύρω βουνά χιονισμένα, ξεχωρίζοντας που και που τα κενά από μεγάλες συστάδες δέντρων.
Στη δύση το φεγγάρι βγαίνει εντυπωσιακά από ένα σύννεφο, λάμπει στον ουρανό και κάνει το χιόνι να γυαλίζει, με μια πανσέληνο που σε αφοπλίζει και σε κάνει να νοιώθεις μικρός.
Τοπίο απρόσμενο, και σιγά-σιγά από την ανατολή ξεπροβάλλουν οι πρώτες ηλιαχτίδες, το φως του φεγγαριού ξεθωριάζει, τα πάντα γίνονται εκτυφλωτικά και βλέπεις με λύπη τις πρώτες νιφάδες να λειώνουν…
Απομακρύνεσαι από το παράθυρο και σκέφτεσαι ότι όλα αλλάζουν τόσο γρήγορα, οι καταστάσεις εναλλάσσονται στη ζωή μας συνέχεια και είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι να προλάβουμε όσα περισσότερα μπορούμε.
Να αξιοποιήσουμε όσα περισσότερα μπορούμε.
Να ζήσουμε όσα περισσότερα μπορούμε.
Και να αγαπήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε.

2 σχόλια:

  1. Και γω που νόμιζα πως είστε μόνο των θετικών, τετράγωνων, επιστημών! Γηράσκω αεί διδασκόμενος! Σοφέ Σόλωνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Διάβασα" κάτι όμορφο και το μοιράζομαι.

    ....Περιμένω..
    Όπως η νύχτα το ξημέρωμα!
    Ο ουρανός τ΄αστέρια του!
    Όπως το ξερό χώμα τη βροχή!
    Η νιόβγαλτη ζωή το μητρικό γάλα
    Η λύπη τη χαρά!
    Ο πόνος την ανακούφιση!
    Το λευκό χαρτί την πένα που θα το χαϊδέψει με τις μουτζούρες της!
    Όπως το αδειανό ποτήρι το γάργαρο νερό!
    Όπως τα υγρά μάτια τ΄αεράκι που θα τα στεγνώσει!

    Περιμένω ΕΣΕΝΑ! ......

    ΑπάντησηΔιαγραφή