Τετάρτη 3 Αυγούστου 2016


Ένα από τα περίεργα συναισθήματα αυτής της ζωής είναι η ανησυχία για ανθρώπους που αγαπάμε και είμαστε μακριά τους.
Φοβόμαστε, αγωνιούμε και σκεφτόμαστε πάντα το κακό όταν δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους.
Αλλά και όταν μπορούμε, θέλουμε να είμαστε εκεί, να βοηθήσουμε, να πούμε δυο λόγια και απλά δεν είναι εφικτό.
Καλό είναι λοιπόν να μην βρισκόμαστε στην παραπάνω θέση ποτέ.
Ας το λύσουμε με όποιο τρόπο μπορούμε, γιατί είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο!



2 σχόλια:

  1. Η γιαγιουλα μου ελεγε:οτι δε θελεις να σου λειπει, κρατα το σιμα σου! Σοφη κουβεντα! Αλλα ηταν λογια της γιαγιας και μονο δικα της! Δεν ξερω τι θαλεγε, γνωριζοντας τη ζωη του καθενος και της καθεμιας! Μεχρι να το μαθουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή