Κυριακή 7 Ιουνίου 2015


Η γαλήνη και η ηρεμία είναι καταστάσεις που όλοι επιθυμούμε να έχουμε στη ζωή μας, τουλάχιστον στην καθημερινότητά μας.
Και όσο απλό και αν φαίνεται, τόσο δύσκολο είναι.
Ειδικά όταν υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι, που θαρρείς ότι έχουν βάλει σκοπό της ζωής τους να μας εκνευρίζουν και μόνο.
Και όσο και αν προσπαθούμε να δεχτούμε με φιλοσοφική διάθεση την συμπεριφορά τους, όσο και αν έχουμε αποφασίσει ότι δεν θα μας επηρεάζει, ότι το πρόβλημα είναι δικό τους, υπάρχουν στιγμές που είναι τόσο μα τόσο δύσκολες και εκνευριστικές.
Και ξαφνικά καταλαβαίνουμε την αδυναμία της στιγμής και τα βάζουμε με τον εαυτό μας, που το επιτρέπουμε ακόμα να συμβαίνει.
Υπομονή όμως, και θα δούμε….

Υ.Γ. Ελπίζω γα όλους να υπάρχει μια φωνή που να είναι βάλσαμο, μια σκέψη που να είναι λύτρωση, ένα άγγιγμα που να είναι σωτηρία…



1 σχόλιο:

  1. Θα περιοριστώ στο υστερόγραφό σου. Επειδή και με συγχωρείτε που το αναφέρω, είμαι απ΄τους ανθρώπους (ευτυχώς!) που θεωρώ πως απολαμβάνω όσα αναφέρεις! Σε υπερθετικό βαθμό! (Αυτά. Μη μας γλωσσοφάνε κιόλας!).

    ΑπάντησηΔιαγραφή