Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015


Τα ιερογλυφικά στο πρόσωπό μου
Δεν είναι παρά το χειρόγραφο της καθημερινότητας μου:
Το μέρος όπου παίζει κρυφτό η ζωή μου.

Raquel Angel-Nagler

Η ποίηση είναι το πιο δύσκολο σημείο της λογοτεχνίας, ή θα σε συναρπάσει ή θα σε απωθήσει.
Δεν μου είναι εύκολο να απορροφηθώ από μια ποιητική συλλογή, ίσως απλώς να μην είμαι τόσο καλλιεργημένη…
Αλλά τα ποιήματα της παραπάνω ποιήτριας, μου άρεσαν, γιατί πολύ απλά εκφράζουν τα βαθύτερα συναισθήματα της πραγματικότητας μας.
Τα νοιώθω και μπορώ να τα καταλάβω χωρίς να πρέπει να βάλω καταλύτες στη σκέψη μου.
Και για μια ακόμα φορά διαπιστώνω ότι τα απλά πράγματα έχουν τελικά σημασία για αυτή τη μικρή και καθημερινή μας ζωή!


2 σχόλια:

  1. Αν ρωτήσεις 100 ανθρώπους για το αν γνωρίζουν την ποιήτρια που αναφέρεις, ένας (άντε δύο) θα απαντήσει καταφατικά (ο ένας θάμαι γω!). Μη μιλάς, λοιπόν, για καλλιέργεια. Τουλάχιστον εσύ έχεις άποψη που δημοσιεύεις. Οι ξερόλες μακριά από μας. Προτιμώ την προσωπική, μικρή ή μεγάλη, έκθεση των συναισθηματων, (όπως πράττεις), για κάτι που με άγγιξε, παρά να προσπαθώ, με κίβδηλα συνθήματα και λέξεις να φαίνομαι άνθρωπος που είναι, στην ουσία, ανύπαρκτος! Πάντως, όσον αφορά το δικό μου πρόσωπο, κάθε άλλο παρά κρυφτό θα μπορούσε να παίζει η ζωή μου! Και μάλιστα κάτω από "ειδικές" συνθήκες! Αυτά. Κατά τα άλλα στα...μέζεα του κάτω οστεοπηγικού μας συστήματος (που δεν έχουμε άλλωστε!).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "...ο ένας θάμαι γω" Εννοούσα ένας α𴨠τους 98 βέβαια! Αααα , Όλα κι όλα! Είπαμε να λέμε αλήθειες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή