Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015


Και εκεί που έχεις αναθαρρήσει και σκέπτεσαι μόνο την άνοιξη, τις ομορφιές της φύσης, τον ήλιο και γενικά την χαρά της ζωής που συνοδεύει την εποχή, ξυπνάς το πρωί και αντικρίζεις συννεφιά, μουντάδα…
Κι όχι τη συννεφιά της καταιγίδας, που ξέρεις θα ξεσπάσει και μετά θα βγει ο ήλιος πιο δυνατός και τα πάντα θα λάμπουν και θα καθαρίσουν…
Αλλά τη συννεφιά, που σου λέει ότι ήρθε για να μείνει, για να σου χαλάσει τη διάθεση…
Όμως δεν θα πτοηθούμε, θα προσπαθήσουμε και σήμερα να κάνουμε τη μέρα μας να αξίζει και δεν θα το βάλουμε κάτω…
Και αύριο θα ξημερώσει μια όμορφη μέρα να μας ανεβάσει το ηθικό και να μας κάνει να δούμε με αισιοδοξία το μέλλον…



1 σχόλιο:

  1. Μου αρέσει αυτή σου η πρωϊνή περιγραφή. Τώρα που βράδυασε, πλέον, πεσ μου, τα κατάφερες? Άξιζε τελικά η μέρα σου? Αποκόμισες αυτό που θάθελες, ίσως? Εγώ πάντως, με τη βροχή να με "ποτίζει", είχα ένα καταπληκτικό, υπέροχο, πανέμορφο και "γεμάτο" πρωΙνό! Το αν, τώρα, είχα και την κατάλληλη παρέα, ε! αυτό θα μου επιτρέψεις να το κρατήσω για τον εαυτί μου! Χαιρετίσματα στους γνωστούς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή