Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015


Ελπίδα!
Ίσως η πιο ζωντανή λέξη μετά την αγάπη για τον άνθρωπο.
Τελικά δεν γίνεται τίποτα χωρίς αυτή.
Μπορεί να κινήσει λαούς …
Όταν δε, συνδυαστεί με την αξιοπρέπεια και το θάρρος είναι εκρηκτικός ο συνδυασμός.
Είναι φανερό στα πρόσωπα των ανθρώπων, πόσο ανάγκη την έχουν και πόσο μπορεί να αλλάξει τον τρόπο σκέψης και τη ψυχολογία τους.
Χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα από τη καθημερινότητα τους και χωρίς να προβλέπεται να αλλάξει τίποτα σημαντικό σύντομα, τα πρόσωπα τους χαμογελάνε, οι κινήσεις τους γίνονται πιο ανάλαφρες και η ρήση «Θα περάσει και αυτό» ή «θα πέσουμε περήφανοι» κυριαρχούν.
Χιλιάδες κόσμου σε μια πλατεία, οι ίδιοι που φαινόταν και ακούγονταν απελπισμένοι τώρα απλά ελπίζουν για ένα καλύτερο και ποιο αξιοπρεπές αύριο…
Είναι έτοιμοι να θυσιάσουν και τα λιγοστά, που τους απέμειναν σε αυτό το βωμό…
Απομακρύνονταν από τη πλατεία λες και είχαν πάει στη μεγαλύτερη γιορτή, γελώντας, φιλοσοφώντας όπως και οι πρόγονοι τους και  κουβεντιάζοντας το τώρα, το μέλλον…
Εκπληκτικό!!!
Και προχωρώντας ανάμεσα τους χαίρεσαι χωρίς λόγο, σε παρασύρει η ορμή της ελπίδας και αναλογίζεσαι τις στιγμές της ζωής σου που έχασες και συ την ελπίδα.
Και νοιώθεις την απελπισία και την απογοήτευση που σε κυρίευσαν τότε.
Τις διαγράφεις αμέσως από τη σκέψη σου και μπλέκεσαι και συ με τους άλλους χαμογελώντας και ελπίζοντας…



1 σχόλιο: