Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014


Καμιά φορά το μυαλό αδειάζει τελείως, και νοιώθεις σαν να είναι η πρώτη φορά που καλείσαι να σκεφτείς…
Και από πού να αρχίσεις…
Από την καθημερινότητα σου;
Από τη ζωή σου;
Από την οικογένεια σου;
Από την κοινωνία;
Από την πολιτική ζωή του τόπου;
Από την παγκόσμια οδυνηρή κατάσταση;
Και τότε αντιλαμβάνεσαι το κυκεώνα όλων αυτών και απλά χαμογελάς…  
Και αφήνεις το μυαλό άδειο να δεχτεί τα πρώτα ερεθίσματα της μέρας που ξημερώνει…

2 σχόλια:

  1. Ο Αναξαγόρας είχε πει:
    Λέων μεν όνυξι κρατεί, κέρασι δε βούς, άνθρωπος δε νώ.
    (μτφρ: το λιοντάρι επικρατεί με τα νύχια του, το βόδι με τα κέρατα και ο άνθρωπος με το μυαλό του)
    Γνωρίζοντάς σε δεν μπορώ να πιστέψω πως ξεκινάς τη μέρα σου περιμένοντας από άλλους τα ερεθίσματα. Σίγουρα ξέρεις τις επόμενες κινήσεις σου και το πρόγραμμά σου! Αν τώρα κάτι σε βγάλει απ΄το μονοπάτι σου, θα πρέπει να είναι κάτι που θέλεις πολύ! Προσωπικά εύχομαι νάχεις πολλά τέτοια "κάτι". Και, γιατί όχι; Μοιράσου τα και μαζί μας! Η φιλία το επιβάλλει άλλωστε!

    Και για να μη νομίζεις πως θα μου ξεφύγεις στην "Ακρόπολη", κάποιες μέρες πριν, ένα θα σου πω:
    Aν κάποτε έγραφες βιβλίο 300 σελίδων για το ίδιο θέμα, θα πρότεινα να βάλεις το κειμενάκι σου στο πίσω εξώφυλλο. Κανείς δε θα διάβαζε το περιεχόμενο! Θα το είχαν, ήδη, κατανοήσει! Μ ό ν ο απ΄τη σύντομη, υπέροχη, συναισθηματικότατη, περιεκτικότατη και συνάμα λακωνικότατη περιγραφή σου! Συνέχισε έτσι. Κάθε φορά και αρτιότερα! Λες νάχουμε κι΄άλλα τέτοια ερεθίσματα, που θα μας ταρακουνάνε το μυαλό και θα μας "ανταριεύουν" τα εσώψυχα, με όποιες συνέπειες; Εγώ πάντως θα ελπίζω! Είναι παλληκαρίσιο (ή Μπουμπουλινίσιο!) να φτύνουμε, που και που τη μιζέρια μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αλήθεια είναι αυτή, αλλά υπάρχουν ερεθίσματα από πολύ όμορφα πράγματα που δεν έχουν σχέση με τους άλλους ή μπορεί … και να έχουν. Πάντως είναι ενδιαφέρον κάπου-κάπου το μυαλό να αδειάζει για όσο λίγο το επιτρέπουν οι συνθήκες.
      Όσο για το βιβλίο θα το σκεφτώ σοβαρά και που ξέρεις…

      Διαγραφή