Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014


Μελομακάρονα!
Χριστουγεννιάτικο γλυκό!
Μυρωδιές σαν γλυκές αναμνήσεις!
Τα παιδιά μικρά, ανυπόμονα για τις γιορτές…
Το στολισμένο δένδρο να δεσπόζει στο μικρό τότε σαλόνι…
Να κοιμούνται τις παραμονές  πάνω στο χαλί, κάτω από το δέντρο…
Τα λαμπάκια να μετατρέπουν το δωμάτιο σε παραμυθένιο…
Η αντανάκλαση των ελαφιών και του Αϊ- Βασίλη  στους τοίχους…
Τα μάτια τους νυσταγμένα και γεμάτα αθωότητα…
            Ο θόρυβος στην μπαλκονόπορτα…
            Το τρεχαλητό στο μπαλκόνι που είναι τα δώρα…
            Και η σιγουριά ότι είδαν το έλκηθρο με το Αϊ-Βασίλη να φεύγει 
            ψηλά στον ουρανό…
Όμορφες στιγμές!

4 σχόλια:

  1. Αν σκεφτείς τις αντιδράσεις των παιδιών, αυτές τις μέρες που τα δικά μας, τότε, δωράκια φαντάζουν απολιθώματα δεινοσαύρων μπροστά στα δικά τους ενδιαφέροντα,(φαντάζομαι κατανοείς τι θέλω να πω) και συγκρίνεις την αναμονή τους για τα όποια πράγματα, μικρά ή μεγάλα, μπορεί να τους προσφέρει καθένας από μας, τοτε οι στιγμές που παραπάνω περιγράφεις δεν ήταν όμορφες! Ήταν ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ! Θεωρώ πως η δική μας ισχνή απόλαυση των προσφορών των γονιών μας και ο ύπνος στο χαλί, όπως λες, όσο κι αν η εποχή τρέχει με χίλια, από κάθε άποψη, δεν είναι και δε θα είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της γενιάς που μεγαλώνουμε! Φταίει, σίγουρα και η δική μας "διάθεση" για προσφορά εκείνων των πραγμάτων που εμείς δε μπορέσαμε να έχουμε, για πολλούς λόγους ο καθένας μας. Όμως, πραγματικά, οι τότε στιγμές ήταν μοναδικές! Νάσαι καλά που έβαλες το μυαλό μας να γυρίσει την εποχή των...παγετώνων! Και για να μη ξεχάσω: ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ! Μείνε αυτή που γνωρίζουμε. Καλά τα μελομακάρονα; Τα περιμένω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς ή ευτυχώς οι όμορφες στιγμές που περιέγραψα αφορούσαν τα παιδιά μου,
      Οι δικές μου στιγμές από τα Χριστούγεννα, γενέθλια, γιορτή είναι ελάχιστες και πολύ φτωχές, ούτε δώρα ούτε ύπνος κάτω από το δέντρο στο χαλί, ούτε εορταστική ατμόσφαιρα, ούτε ειδικά φαγητά…
      Αλλά παρ’ όλα αυτά δεν έχω και άσχημες στιγμές, δεν θυμάμαι πίκρα ή απωθημένα.
      Απλά ένα πολύ μικρό αδιόρατο παράπονο ίσως.
      Ίσως...

      Διαγραφή
  2. Δώρο είσαι μόνη σου καλή μου. Τόξεραν φαίνεται οι αγαπημένοι σου γονείς! Η ζωή μας κρύβει πολλά! Αναμονή και επιμονή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και επειδή κάποιοι δεν ξεχνάμε (παραδοσιακοί βλέπεις!) κάθε σου επιθυμία είναι ευχή μου για την μέρα σου που έρχεται. Και, τόχω ξαναπεί, μείνε αυτή που είσαι! Αλλαγές και υποχωρήσεις ΟΠΟΥ ΕΣΥ αποφασίσεις πως θέλεις να τις κάνεις. Και ΟΠΩΣ ΕΣΥ θέλεις να τις κάνεις! Χρόνια Πολλά (142!), Χρόνια Γεμάτα, Χρόνια Καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή