Η υποκειμενικότητα των απόψεων μας είναι αναπόφευκτη.
Και κάτι που πολεμάμε να ξεπεράσουμε.
Όμως όσο και αν το παραπάνω συμπέρασμα είναι λογικό και αληθινό,
υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή μας που θεωρούμε ότι είναι πιο συγκροτημένοι και πιο
αντικειμενικοί.
Και συνήθως τους σεβόμαστε για αυτό.
Και απογοητευόμαστε πολύ όταν ανακαλύπτουμε ότι η
αντικειμενικότητα τους περιορίζεται στα γεγονότα που δεν αφορούν τους ίδιους.
Τελικά μπορούμε να ‘μαστε αντικειμενικοί ή όχι?
Αν ψάχνουμε και θέλουμε την αλήθεια, μπορούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ψάχνουμε και θέλουμε τη συγκάλυψη και το ψέμα, δύσκολα τα πράγματα!
Ένα έχω μάθει:
Αγαπώ=γνωρίζω=γίνομαι αρρωγός=ξεδιαλύνω αμφιβολίες και σύννεφα=Aγαπώ!
Αντικειμενικούς και μη! Χωρίς απογοήτευση!
Δεν αντιλέγω, αλλά δεν παύει να υπάρχει το ερώτημα πόσο είμαστε όλοι αντικειμενικοί όταν εξετάζουμε ένα θέμα ή μια κατάσταση που μας αφορά άμεσα.
ΔιαγραφήΗ υποκειμενικότητα της άποψης δεν αντικρούεται με την αγάπη, απεναντίας όσο πιό πολύ αγαπάμε κάποιον τόσο πιο υποκειμενικοί πιθανόν να γινόμαστε.
Απάντησες, μόλις, στο παραπάνω ερώτημά σου. Όσο για τη υποκειμενικότητα σε σχέση με την αγάπη που αναφέρεις, συμφωνώ. Αν και είναι λάθος!
ΑπάντησηΔιαγραφή