Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014


Και ξαφνικά ξυπνάς ένα πρωί, και απλά δεν έχεις να κάνεις τίποτα.
Και τότε συνειδητοποιείς τι ακριβώς αποφάσισες.
Και αναρωτιέσαι είναι το τέλος η μια καινούργια αρχή;
Πρέπει να στενοχωριέσαι ή να χαίρεσαι;
Ήταν αυτό που ήθελες πραγματικά ή όχι;
Και οι απαντήσεις είναι τόσο δύσκολες όσο και η ίδια η ζωή.

Και τότε λέω στον εαυτό μου, ότι προσπαθώ να μάθω στα παιδιά μου τόσα χρόνια.
Η ζωή είναι ωραία, όπως και αν έχει.
Θα δείξει λοιπόν αν το σύμπαν θα συνωμοτήσει ......

4 σχόλια:

  1. Είναι δέκα μήνες που παλεύω τη δίνη μιας ρουφήχτρας...
    Έχω περάσει καλά χρόνια στη ζωή μου (ή έτσι έχω ανάγκη να πιστεύω) αλλά τώρα...
    Θα δείξει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σίγουρα δε γνωρίζω τη "ρουφήχτρα" σου.
    Ένα ξέρω και ΕΝΑ θα σου πω: νικητής δεν είναι όποιος πέφτει και χάνει (ή νομίζει πως χάνει !) την όποια μάχη.
    Νικητής είναι όποιος μπορεί να σηκώνεται και να συνεχίζει!
    ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να μη βρεις τη λύση που θάθελες!!
    Αν σπείρεις υπομονή, θερίζεις βελτίωση!
    Αν σπείρεις επιμονή, θερίζεις νίκη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή